Bezapelacyjne

Niezwykle udane przeniesienie w trzy wymiary najsłynniejszej serii dwuwymiarowych gier platformowych. Gra wprowadzała szereg nowatorskich rozwiązań, po części wynikających ze specyfiki sprzętu na jakim przyszło jej działać, m.in. jako pierwsza wykorzystywała analogowe sterowanie na padzie, zaskakiwała też niespotykaną dotąd oprawą (w pełni trójwymiarowe otoczenie i modele postaci, filtrowanie tekstur, korekcja perspektywy…). Zarówno mechanika gry, praca kamery jak i design poziomów stały na najwyższym poziomie i nadal stanowią odniesienie i inspirację dla wielu współczesnych gier. Ze względu na wyważony poziom trudności, w Super Mario 64 grać może każdy, przy czym gra jest atrakcyjna także dla zaawansowanych graczy, którzy chcieliby ukończyć grę w 100% - np. próbując wykonać wszystkie dostępne w grze zadania i zebrać komplet premiujących je gwiazdek. Ogromna jest w tym zasługa nieliniowego gameplay'u (również bardzo nowatorskiego – np. to, w jaki sposób dostajemy się do kolejnych „światów”), który z jednej strony potrafi zapewnić wielogodzinną, intensywną i wymagającą rozrywkę, a z drugiej pozwala na niezobowiązujące "zwiedzanie" pokaźnego i zaskakującego swoją różnorodnością świata gry.

Dyskusyjne

Gra doskonała? Można się przyczepić do bardzo niskiego poziomu trudności walk z bossami i ich małego skomplikowania. Jest to akurat cecha charakterystyczna wszystkich (większości) wcześniejszych platformówek z Mario w roli głównej, gdzie pokonanie bossa stanowi tylko formalność.

Próba czasu

Zdecydowanie tytuł ponadczasowy, który po 10 latach od premiery wciąż wart jest spędzonego przy nim czasu, a pod wieloma względami może wręcz wydać się bardziej atrakcyjny od niejednej współczesnej platformówki. Nie przeszkadza w tym nadgryziona przez ząb czasu oprawa (tekstury w bardzo niskiej rozdzielczości, niewielki stopień skomplikowania trójwymiarowych obiektów). Warto wspomnieć, że gra - z niewielkimi zmianami - wydana została pod koniec 2004 roku na przenośną konsolę Nintendo DS i chociaż z uwagi na zmodyfikowane sterowanie (przy braku gałki analogowej - sterowanie wyłącznie przy użyciu kierunkowego d-pada lub kompletnie niepraktycznego w tym przypadku ekranu dotykowego) minimalnie straciła w stosunku do pierwowzoru, to nadal jest to tytuł wyjątkowo interesujący.

Next-Gen

Super Mario Sunshine (Gamecube, 2002) – pierwszy od czasu SM64 trójwymiarowy platformer z Mario w roli głównej. Kilka niewielkich, ale kontrowersyjnych zmian w gameplay’u w obliczu braku rzeczywistych usprawnień oraz mniejsza różnorodność odwiedzanych „światów”, w konsekwencji – tytuł ciekawy, ale nie tak dopracowany i na pewno nie przełomowy. Trailer @Youtube.
Super Mario Galaxy (Wii, 2007 TBA) – zapowiedziana nowa odsłona serii, wykorzystująca sterowanie przy użyciu kontrolera wyposażonego w czujniki ruchu. Trailer @Youtube.

• Polski serwis o Super Mario 64.

• Informacje na angielskiej Wikipedii.

• Informacje na MobyGames.

• 70 gwiazdek w 70 minut @YouTube.