Gatunek gier zwany potocznie wyścigami samochodowymi z widokiem z lotu ptaka ma nowego przedstawiciela. Reckless Racing to gra multiplatformowa (dostępna jest na urządzenia działające pod kontrolą systemu iOS - iPhone, iPod Touch i iPad - oraz na platformę Android), stworzona przez szwedzką firmę Pixelbite Games i wydana przez Electrinic Arts.

Wyścigi rozgrywane są na amerykańskim południu, w prowincjonalnych sceneriach i przy dźwiękach tradycyjnej muzyki. Można wiele dobrego powiedzieć nt. oprawy graficznej - gra robi wielkie wrażenie technicznym rozmachem i dbałością o szczegóły - ale tym, czym Reckless Racing najbardziej chwyta za serce jest model i fizyka jazdy. Dostępnych jest 5 typów sterowania (2x ekranowe przyciski, 2x wirtualna kierownica i sterowanie wychyleniem urządzenia) i 3 tryby gry (ściganie się z rywalami w trybie "Dirt Rally", ściganie się z samym sobą w trybie "Hot Lap" i dostarczanie pojawiających się losowo w danej lokalizacji paczek w losowo wskazane miejsca w trybie "Delivery"). Małą liczbę tras i lokacji (mała na chwilę obecną - nie wiadomo, co szykują twórcy/wydawca w następnych aktulizacjach) nadrabia dostępność trybów multiplayerowych (bez wsparcia dla Game Center na platformie iOS, ale za to z międzyplatformowym, internetowym multiplayerem pomiędzy Androidem i iOS).

Trailer średnio aktualny (sprzed pół roku - gdy gra nosiła jeszcze tytuł Deliverace), ale najlepszy jaki udało mi się znaleźć:

• Reckless Racing - strona oficjalna z linkami do App Store i Android Market.

Super Meat Boy to czadowo zapowiadająca się gra platformowa, która już 20 października dostępna będzie w usłudze XBLA, a miesiąc później zagrać w nią będzie można również za pośrednictwem WiiWare i peceta z Windowsem (a jak donoszą informatorzy Wikipedii - nawet na Maku). Skromna (8 mln odsłon) produkcja we Flashu wyewoluowała w tytuł, który zdobył tegoroczną nagrodę targów Penny Arcade Expo i który redaktorzy MTV.com i Joystiq.com okrzyknęli już mianem jednej z najlepszych platfówek 2D w historii.

Zwiastun stylizowany na pierwszą połowę lat 90-tych:

Starszy zwiastun z większą porcją gameplayu:

• Super Meat Boy - strona oficjalna.

Grając pierwszy raz w tę grę zastanawiałem się, czy kiedyś już czegoś podobnego nie widziałem. Po zastanowieniu doszedłem do wniosku, że chyba jednak nie.

Gra Cut the Rope ukazała się na App Store 5 października, czyli 5 dni temu. Zdetronizowała w tym czasie inny tytuł wydany przez tę samą firmę (Chillingo) - Angry Birds - w kategorii ilości sprzedanych kopii w danym tygodniu (Angry Birds w wersji na system iOS została zakupiona - licząc od dnia premiery na początku tego roku - ponad 6 milionów razy). Średnia ocen gry (oceniano ją już 11 tysięcy razy) to 5/5. Moja ocena to rónież 5/5 (a nawet 10/10), a ta niepozorna gra logiczno-zręczniościowa dołącza do grona moich prywatnych kandydatów do tytułu Gry Roku!

Ponieważ, jak wiadomo, jeden filmik na YouTube zastępuje 400 słów - proponuję obejrzeć trailer:

Gra jest dostępna na App Store w czterech wersjach: uniwersalnej na iPhone, iPod Touch i iPada (wersja pełna - 0,79€ + darmowa wersja LITE) oraz "HD" - wyłącznie na iPada (wersja pełna - 1,59€ + darmowa wersja LITE).

• Cut the Rope na App Store.

Za nową odsłonę Need For Speed odpowiadają panowie z Criterion - twórcy serii Burnout - i jest to wystarczający powód, aby na nowo zainteresować się NFS-em. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż jest to nowa gra z podtytułem Hot Pursuit!

Co powiecie na szybkie przypomnienie dwóch historycznych odsłon "gorącego pościgu"?

Need For Speed III: Hot Pursuit z roku 1998 w wersji PC/Windows (ukazała się również wersja na PlayStation) stanowił wielki skok jakościowy w stosunku do średnio udanej części drugiej, wydanej rok wcześniej. Twórcy nowej gry wykorzystali postęp w temacie pecetowego hardware'u - celując w nowoczesne procesory (Pentium MMX, Pentium II) i akceleratory grafiki trójwymiarowej zgodne z Direct3D (gra zadawalała się kartami w rodzaju pierwszego Voodoo lub Rivy 128, które wówczas należały już do średniej półki akceleratorów) - i stworzyli grę powalającą pod względem jakości generowanej grafiki 3D (chromowane samochody, liście pod kołami...). Nie tylko oprawa zapewniła grze stosunkowo długi żywot - odpowiadała za to również obecność trybów gry sieciowej i edytora pojazdów, rozbudowane możliwości tuningu oraz dobra grywalność.

W latach 1999-2000 ukazały się dwie kolejne odsłony Need For Speed na PC/Windows i PlayStation, ale wydany w 2002 roku Hot Pursuit 2 był pierwszą grą z serii wydaną z myślą o nowej generacji konsol stacjonarnych: PlayStation2, Xbox oraz Nintendo GameCube. Niezbyt udaną wersję pecetową i nie do końca dopracowane wersje na konsole Microsoftu i Nintendo przeciwstawiano rewelacyjnej odsłonie na PlayStation 2, która - w moim odczuciu - stanowi po dziś dzień szczytowe osiągniecie całej serii:

Najnowszy NFS nie ma pretensji do bycia tytułem przełomowym, pomimo zapowiedzi o rozbudowanym elemencie sieciowo-społecznościowym. Bezpiecznie będzie napisać po prostu, że twórcy stawiają na sprawdzone wzorce Burnouta i Need For Speeda. Polska i europejska premiera nowego Need For Speed: Hot Pursuit zapowiedziana została na 19 listopada bieżącego roku. Filmik trochę stary (z czerwca), ale jary:

Zwiastun filmu dokumentalnego o komputerze Commodore Amiga (jego ukończenie planowane jest najwcześniej na koniec 2011 roku):

Mam cichą nadzieję, że autorzy ograniczą swoją opowieść do okresu świetności Amigi i istnienia firmy Commodore, unikając roztrząsania niechlubnej post-commodorowskiej historii platformy - ale jednocześnie nie zrezygnują z przedstawienia fenomenu Amigi na początku lat 90-tych również po naszej stronie Atlantyku.

• Oficjalna strona filmu (w tym blog i informacje o twórcach)
• Wywiad z producentem na łamach serwisu Obsolete Gamer.

L'Abbaye des Morts to nowa komnatowa platformówka pod Windows, stylizowana na tytuł z komputera ZX Spectrum. Zadbano o jednokanałowy dźwięk i paletę kolorów z "gumiaka" - zabrakło jedynie efektu tzw. konfliktu atrybutów. Tutaj wyjaśnienie: na "prawdziwym" ZX Spectrum w obrębie komórek o wymiarach 8x8 pikseli można było mieszać jedynie dwa kolory, stąd grach na tę platformę często widywało się kolorowe, kwadratowe "chmurki" wokół poruszających się obiektów (równie często twórcy gier - aby uniknąć tego niechcianego efektu - decydowali się na wykorzystanie zaledwie dwóch kolorów w obrębie całego obszaru gry).

Gra opowiada historię Jeana Raymonda, jednego z Katarów wygnanych przez Kościół Katolicki z Langwedocji (akcja dzieje się w XIII wieku), który dociera do starego kościoła i odkrywa starożytne zło skryte pod jego ruinami.

Oprócz archiwum z grą, ze strony autora możemy pobrać PDF-y z instrukcją obsługi i okładką (pasującą do pudełka na płyty DVD). Serwis Indiegames.com przygotował mapę świata gry (niestety nie ręcznie rysowaną). Odnośniki znajdziecie poniżej - pod wideo z 10-minutowym speedrunem (również za Indiegames.com):

• Strona twórcy gry, Locomalito
• Mapa świata gry [2560x1760 pikseli] (artykuł na Indiegames.com)

Pizza Boy - kolejny dowód na to, że iPhone i iPod Touch to maszynki, na których można zagrać w naprawdę dobrą grę platformową.

Gra łączy starannie wypikselowaną grafikę i wpadające w ucho chiptune'owe podkłady z dobrze pomyślanym sterowaniem i mądrym projektem leveli. Na pochwałę zasługuje wyważony poziom trudności: gra jest stosunkowo wymagająca (ukończenie etapu wymaga zwykle więcej niż jednego podejścia), ale nie powinna frustrować (pomimo braku checkpointów w obrębie etapów).

Będę obserwował dalsze poczynania Szwedów z Acne Games - kolejnej utalentowanej niezależnej ekipy w tej części świata - i trzymał kciuki za powodzenie Pizza Boy na App Store.

Filmik z gry:

• Pizza Boy na App Store.

Zwiastun nowej. platformówkowo-dwuwymiarowej odsłony Mega Mana - Mega Man Universe, w której wystątpią gościnnie postaci z innych serii Capcomu:

W odróżnieniu od Meg Man 9, wydanego dwa lata temu u na WiiWare, PlayStation Network i Xbox Live Arcade, ultra oldschoolowy gameplay zostanie ubrany już nie w pikselozę rodem z NES-a, lecz w subtelnie podrasowaną oprawę z wykorzystaniem dobrodziejstw High-definiton, Hi-Fi i 24-bitowego koloru.

Do grywalnych postaci (oprócz wspomnianych gości z produkcji Capcomu, m.in. Ryu ze Street Fightera) dołączy Bad Box Art Mega Man: pierwsze dwie odsłony serii (wydane w latach 80-tych na 8-bitowego NESa/Famicoma) uznawane są za tytuły z najgorszymi w historii gier okładkami.