Dzisiaj korzystam z okazji, aby przypomnieć jednego z bohaterów mojego dzieciństwa.

Dino Dini to człowiek, który na przełomie lat 80-tych i 90-tych zajmował się tworzeniem gier piłkarskich na popularne w Europie platformy 16-bitowe, tj. Commodore Amiga i Atari ST- do jego dzieł należą takie gry, jak: Kick Off, Kick Off 2, Player Manager (wydane przez firmę Anco w latach 1989-1990) oraz GOAL! (gra wydana przez Virgin Games w roku 1993) .

Na swoim blogu, w sierpniu ub. roku, Dino Dini zamieścił wpis zatytułowany "The return of Player Manager?" - ogłasza w nim rozpoczęcie prac nad nową grą, dedykowaną urządzeniom z systemem iOS (iPhone, iPod Touch, iPad), która ma być twórczym "portem" kultowej gry Player Manager.

Player Manager, wydany w 1990 roku, wykorzysywał silnik gry Kick Off, rozbudowując ten zręcznościowy symulator piłki nożnej o wątek menedżerski: grę rozpoczynaliśmy jako trener trzecioligowego klubu, skupiając się na zarządzaniu drużyną (taktyka, ustalanie składów, treningi, finanse, transfery, sponsoring), ale dodatkowo byliśmy w stanie przejąć kontrolę nad jednym z zawodników i osobiście uczestniczyć w meczu jako ten właśnie zawodnik! Możliwe było również rozegranie meczu dokładnie jak w grze Kick Off, czyli sterując całą drużyną (tj. zawodnikiem znajdującym się najbliżej piłki).

O iPhone'owym Player Managerze nie wiadomo na razie prawie nic, poza tym że autor skupia się na gameplayu, a nie na oprawie graficznej (nowa gra będzie prawdopodobnie wykorzystywała grafikę z oryginału - na początku prac Dino Dini wykorzystał sprite'y i tła z GOAL!). Wpis na jego blogu jest interesujący również dlatego, że autor dzieli się w nim dodatkowymi informacjami na temat procesu powstawania kultowych produkcji z początku lat 90-tych oraz na temat organizacji najnowszego projektu.

Player Manager z 1990 roku na Amidze:

• Blog Dino Dini,
• Dino Dini na angielskiej Wikipedii
[Permalink]

NyxQuest to kolejna interesująca, "niezależna" platformówka (tym razem 2.5D, z podgatunku "idziesz w prawo"), wydana w 2009 roku na Nintendo Wii (WiiWare), a we wrześniu ubiegłego roku również na PC/Windows oraz na Maka, gdzie dostępna jest m.in. za pośrednictwem platformy Steam.

Sterowana przez nas postać (dziewczynka o imieniu Nyx) wyposażona jest w skrzydła stanowiące odpowiednik wielokrotnego double jumpa, a w trakcie gry zdobywa dodatkowe umiejętności (w wersji komputerowej "podpięte" pod kursor myszki), takie jak np. możliwość przesuwania elementów otoczenia, interakcji z elementami terenu czy sterowania przepływem wiatru. Odpowiednie wykorzystanie tych umiejętności (grę wyposażono w niezły silnik fizyki) warunkuje postępy w grze, aczkolwiek osią zabawy jest dobrze pomyślany element platformowo-zręcznościowy.

Wersję windowsową i makową można zakupić na oficjalnej stronie już za równowartość 5 dolarów (płatność przez PayPal), co jest ceną bardzo niską jak na tej klasy produkcję.

• NyxQuest: Kindred Spirits - strona oficjalna (demo do pobrania)
• NyxQuest: Kindred Spirits na platformie Steam

Voxatron to zapowiedziany kilka tygodni temu klon takich gier, jak Robotron czy Smash TV, który został zauważony głównie z uwagi na oryginalny sposób generowania obrazu, oparty o technologię wokseli. W odróżnieniu od grafiki opartej o wielokąty, tutaj w każdej scenie mamy do czynienia z siatką (128x128x64) sześciennych wokseli - czyli odpowiedników pikseli z grafiki bitmapowej.

Interesująca wydaje się również zaprezentowana na filmie kruchość świata gry - pociski, wybuchy i umierający przeciwnicy powodują uszkodzenia wokselowych konstrukcji.

Autorzy zaznaczają, że sam pomysł na grę nie nabrał jeszcze ostatecznego ksztatu. Na razie brak jest potwierdzonego terminu wydania gry, ale prawdopododbnie ukaże się ona na PC/Windows i Maca w październiku.

• Voxatron na stronie domowej studia Lexaloffle

Retrominimalizm Hero Core - to określenie jest chyba odpowiednie w odniesieniu do dwukolorowej grafiki w niskiej rozdzielczości i mrocznego, 4-bitowego soundtracku - świetnie współgra ze staroszkolnym gameplayem tej bardzo interesującej, eksploracyjno-labiryntowej strzelanki.

Hero Core to jedna z ciekawszych darmowych produkcji opublikowanych w 2010 roku - szczególnie polecam ją tym graczom, którzy miło wspominają czas spędzony przy atarowskiej klasyce: Shamus lub Nadral. Hero Core oferuje dodatkowo emocjonujące pojedynki z bossami oraz możliwość upgrade'owania ekwipunku i zdobywania nowych umiejętności, wymaganych do odkrywania kolejnych obszarów świata gry.

• Hero Core - strona domowa
• Hero Core OST - ścieżka dźwiękowa autorstwa Brother Android

Terry Cavanagh to młody twórca darmowych gier (we Flashu), który postanowił rzucić nudną pracę w banku i zająć się - o wiele mniej nudnym - zarobkowym pisaniem gier (nadal we Flashu). Gra pt. VVVVVV, która ukazała się na początku 2010 roku, to pierwszy komercyjny tytuł w jego dorobku: bardzo oryginalna (co sugeruje już sam tytuł) retro-platformówka 2D. Jednym z wyznaczników oryginalności jest to, że - zamiast skakania - możemy zmieniać "punkt zaczepienia" naszego bohatera z podłogi na sufit i odwrotnie.

Prezentacja wideo:

Autor stwierdził w jednym z wywiadów, że "nie ma możliwości technicznych, aby jego gry wyglądały dobrze, więc stara się aby przynajmniej wyglądały interesująco" - i faktycznie, pod względem artystyczno-estetycznym VVVVVV jest - moim zdaniem - jedną z najciekawszych niezależych produkcji mijającego roku. Oceniana pod kątem grywalności również zasługuje na najwyższe uznanie, łącząc eksperymentalny charakter gier flashowych z urokliwą prostotą staroszkolnych charakterem komnatowych platformówek na Commodore 64 wydawanych ćwierć wieku temu. Nie wdając się z wyjaśnienie (całkiem sensownej!) fabuły, warto wspomnieć, że do eksploracji mamy naprawdę spory "świat", w którym odnaleźć musimy pięciu zaginionych członków załogi statku kosmicznego i 20 "błyszczących cacek" ("shiny trinkets").

Gra byłaby skrajnie trudna gdyby nie fakt, iż "checkpointy" znajdują się średnio co drugą komnatę, stan gry można zapisać w dowolnym momencie, a podczas zabawy nie jesteśmy limitowani liczbą "żyć". Dzięki temu, choć "hardkorowa", jest przyjazna w odbiorze.

Polecam zapoznanie się z demem dostępnym bezpośrednio na stronie www.

• VVVVVV - strona oficjalna z linkiem do dema w serwisie Kongregate
• VVVVVV Wiki - wiki zawierające m.in. dokładny opis gry, porady i mapy
• Distractionware - strona Terry'ego Cavanagh (w tym blog oraz jego wcześniejsze, darmowe produkcje)

Bastion to gra Action RPG z widokiem z rzutu izometrycznego i z ręcznie rysowaną (ale nie pikselowaną - Full-HD!) grafiką. Bliżej jest Bastionowi do produkcji z ery Super Nintendo czy z SEGI Saturn, niż np. do serii Diablo - nie zrezygnowano co prawda z "poważnego" systemu rozwoju postaci i z nieliniowej fabuły, ale nastawiać się powinniśmy na sterowanie gamepadem i na rozrywkę czysto zręcznościową, a momentami nawet - platformową. Oryginalnym elementem będzie (przynajmniej dla osób nie znających wznowienia The Bard's Tale sprzed kilku lat) obecność "baśniowego" narratora, wyjaśniającego mechanizmy rządzące światem gry i komentującego na bieżąco postępy gracza.

Jeśli młode studio developerskie Super Giant Games spełni pokładane w nim nadzieje (niemałe), Bastion może okazać się jedną z ciekawszych growych premier przyszłego roku. Brak jest potwierdzonych informacji o platformach, na jakich tytuł będzie dostępny, ale gra ma szansę ukazać się jednocześnie na PlayStation 3, Xboksie 360 i PC/Windows.

Porcja gameplayu:

• Super Giant Games - strona oficjalna, w tym sporo odnośników do internetowych zapowiedzi Bastionu.

Retro City Rampage to superprodukcja retro, oddająca hołd klasycznym produkcjom na 8-bitową konsolę Nintendo. Amatorski początkowo projekt Briana Provinciano, de-make Grand Theft Auto III na NES-a, ostatecznie stał się komercyjną produkcją, dedykowaną współczesnym konsolom. Potwierdzona została dostępność gry w usłudze WiiWare (premiera - już "wkrótce"), ale autor nie wyklucza w przyszłości wersji na inne platformy dystrybucji elektronicznej.

Zwiastun:

• Retro City Rampage - strona oficjalna

La-Mulana rozpoczęła swój żywot jako freeware'owa produkcja pod Windows. Była to platformówka stylizowana na grę "made in Japan" z 8-bitowego komputera z rodziny MSX, wzorowana na "nastawionych na eksplorację" grach z tego gatunku z pierwszej połowy drugiej połowy (to nie błąd!) lat 80-tych (Mertroid, Castlevania, Kid Icarus). Autor gry pochodzi z Japonii i pierwotnie gra dostępna była w języku japońskim, ale po tym jak została przetłumaczona na język Shakespeare'a została zauważona również poza wąskim gronem entuzjastów oldschoolowych japońskich zręcznościówek klasy freeware.

Podobnie jak to miało miejsce z grą Cave Story, "kultowa popularność" pomogła w podjęciu decyzji o stworzeniu profesjonalnej, komercyjnej re-edycji (remake'u? konwersji?) na platformę WiiWare. Pod względem oprawy gra nie przypomina już tytułu z platformy 8-bitowej - przeskoczono od razu na 32 bity, czyli poziom PSX-a lub Saturna (oczywiście nadal jest to gra 2D z ręcznie pikselowaną grafiką, ale już w pełnym kolorze i z symfonicznym soundtrackiem). Gra nie jest jeszcze dostępna, ale podobno zdecydowano się na obniżenie skrajnie wysokiego poziomu trudności z pierwotnej, windowsowo-"MSX-owej" wersji.

Trailer (100% czystego gameplayu!) La-Mulana na WiiWare prezentowany podczas tegorocznych, wrześniowych targów Tokyo Game Show

• La-Mulana na WiiWare - oficjalna strona (w tym blog) projektu
• La-Mulana Wiki - rozbudowana wiki, w tym linki do darmowej wersji pod Windows